BALKBIODIV

Flora Balkana nije samo najbogatija u Evropi, već obuhvata takođe i veliki broj endemičnih vrsta. Očuvanje autohtonih vrsta i njihovih staništa s toga nije samo od nacionalnog već i međunarodnog značaja. I dok je bogatstvo broja vrsta još uvek najčešće korišćena mera za procenu biodiverziteta, novija molekularna istraživanja su pokazala da veliki deo ”skrivene”, intraspecijske raznovrsnosti niti je dovoljno predstavljena u taksonomiji, niti je korišćena u očuvanju prirode. Još jedan izvor biodiverziteta je poliploidija (umnožavanje setova hromozoma), koja ne samo da je uključena u nastanak većine poljoprivrednih kultura, već se, takođe, smatra jednim od važnih mehanizama koji omogućava simpatrijsku specijaciju. Razlike u nivou ploidije nisu ograničene samo na nivo vrsta, već se često javljaju i unutar vrsta. Pokazalo se da poliplodi mogu iznova da nastaju i da se uspešno održavaju, što naglašava njihov evolutivni značaj.
Primenjujući široki spektar molekularnih tehnika u kombinaciji sa tečnom citometrijom, naš cilj je da razotkrijemo prostorno-vremensku evoluciju tri poliploidne biljne grupe, čiji se centri raznovrsnosti nalaze na Balkanskom poluostrvu, a sve to kako bi se otkrili opšti mehanizmi koji doprinose visokom nivou biodiverziteta u državama Zapadnog Balkana. Neke od uključenih vrsta su značajno krmno bilje ili ukrasne biljke, a neke su od velike važnosti za očuvanje prirode u državama Balkana ili su među visoko kotiranim zaštićenim vrstama u EU zakonodavstvu.