Poliploidija (postojanje više od dva kompletna seta hromozoma) je jedan od najvažnijih evolucionih puteva kod cvetnica. Poliploidizacija odmah dovodi do reproduktivne izolacije od roditelja i na taj način ojačava simpatrijsku specijaciju. Prethodne studije su razotkrile opštu tendenciju da se nisko-ploidne predačke vrste javljaju u pleistocenskim refugijumima južne Evrope, kao što je Balkansko poluostrvo, dok su visoko-ploidne izvedene vrste široko rasprostranjene severnije. Očigledno je da samo detaljno poznavanje često retkih i ugroženih predačkih vrsta može da nam omogući da razumemo njihovo poliploidno potomstvo. Proveravanje ploidije kod velikog broja vrsta i individua pomoću tečne citometrije uz primenu molekularnih tehnika, pruža mogućnost bez presedana da se razotkrije složena istorija poliploidnih kompleksa.
